حورشید نیمه شعبان
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
و لقد کتبنا فی‌الزبور من بعدالذکر ان‌الارض یرثها عبادی الصالحون
از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید
بنفسی انت من مغیب لم یخل منا
جانم فدای تو باد که از ما غایبی ولی ما از تو غایب نیستیم و بر ما و بر اعمال ما شاهدی.
دیشب گله زلفش با باد همی گفتم
صد باد صبا آنجا با سلسله می‌رقصند
گفتا گنهی بگذر زین فکرت سودائی
این است حریف ای دل تا باد نپیمائی
سلام بر مهدى(ع)، خورشید جانها و امید انسانها. مهدى(ع)، یادگار پیامبران، خلاصه ابراهیم، عصاره محمد، احیا و زندهکننده سنتهاست. نیمه شعبان، مطلع خورشید فروزان مهدى(ع) در ظلمت تاریخ است. پیروان قائم آل محمد(ع) همچون او اهل قیام و انقلابند.
مهدى(عج)، کعبه مقصود و قبله موعود امتهاست.
غیبت کبرا، دوره آزمایش منتظران راستین حضرت مهدى(ع) است.
وقتى نیمه شعبان مىرسد، گلواژههاى «انتظار»، «ظهور»، «فرج»، «حکومت جهانى»، «قسط و عدل»، «دیدار» و «مهدى» مىشکفد.
نیمه شعبان، عید منتظران وراثت زمین براى مستضعفان و شکست سلطههاى جبّاران است. نیمه شعبان، افروختن چراغ شوق در دل شیعیان و امید بخشیدن به محرومان است.
خورشید نیمه شعبان
آخرین وصى پیامبر خدا(ص)، دوازدهمین امام شیعه و چهاردهمین معصوم از خاندان رسالت، حضرت مهدى(ع) در سپیده دم نیمه شعبان سال 255 هجرى در شهر سامرا دیده به جهان گشود. با تولد او انتظار تحقق مژدهاى که پیامبر خدا(ص) و امامان(ع) از دو قرن پیشتر داده بودند سر آمد و گام او زمین را برکت بخشید.
نام آن حضرت، نام پیامبر(ص) و کنیه او کنیه رسول خداست. (محمد، ابوالقاسم) توصیه شده است که در عصر غیبت، از او به نامش یاد نشود، بلکه با القاب متعددى که دارد، مثل مهدى، منتظر، حجت، صاحب امر، صاحب الزمان، بقیةاللّه، قائم، خلف صالح و ... نام برده شود.
پدرش امام عسگرى(ع) و مادرش نرجس است که نام اصلى وى ملیکه، دختر یشوعا فرزند قیصر روم بود. وجود آن امام، مشخصات وى، مژده ظهورش، ویژگى اصحابش و چگونگى حکومتش، در روایات بسیار آمده است و طبق روایات عقیده به او مخصوص به شیعه نیست، بلکه روایات بسیار در کتابهاى اهل سنت نیز درباره او نقل شده است
نیمه شعبان سرود زندگی است نیمه شعبان فرار از بردگی است
نیمه شعبان سلامی از خــــدا بر همه افراد شهر بنــدگی است
نیمه شعبان امیــــد خستگان مقصدی‌برجاده‌های‌خستگی‌است
نیمه شعبان چو کالائی گــران نوبـر بـازارهـای کهنه‌گی است
نیمه شعبان چو حصنی استـوار قلعه‌ای با سردر همبستگی است
نیمه شعبان چنــان یک سرپناه آخرین امید در بیچـارگی است
نیمه شعبان به سـان مشعــلی در افق‌های سیاه زندگــی است
نیمه شعبـان بـرای مسـلمـین سـالـروز خلقت آزادگـی است
نیمه شعبان بـرای دین حــق بیرقی بر قلّـهء دلـدادگـی است
نیمه شعبان سر آغــاز فـرج برسپاه مسلمین آمــادگـی است
نیمــه شعبان بـه سـان دشمنی بهر بی‌دردیّ واشرف‌زادگی است
نیمه شعبان غدیر و بعثت است جلوهء خم در کمال سادگی است
نیمه‌شعبان چو خورشیدی منیر نوربخش عمر ظلمت دیدگی است
نیمه‌شعبان نه‌یک روزاست وبس بلکه با تـاریخ در پیوستگی است
نیمه شعبان،خدا داند که چیست بر ثُـرائی قدر آن در تیرگی است
نیمه شعبان سالروز ظهور نور مبارک
